“Ik verveeeeeel me…!”

Is het heel erg wanneer jouw kind zich verveelt?

Vakantie. Heerlijk! Maar of je kind nu thuis is of op de BSO, er komen gegarandeerd momenten dat je kind zich verveelt. Hoe herken je verveling, waar komt het vandaan en wat kun je er aan doen? En hoe erg is het eigenlijk, dat vervelen?

Verveelalarm

Als je kind zich verveelt, kun je er vaak niet omheen. Hij heeft een passieve, hangerige houding en laat zijn gevoel van lamlendigheid vaak graag merken aan zijn omgeving: “Mam, ik vervééééééél muh”. Volgens de Dikke Van Dale is verveling een ‘onaangenaam gevoel van leegte zodat de tijd lang lijkt’. Het woord stamt af van het woord ‘vervelend’ en we herkennen allemaal ook wel het vervelende gevoel dat er bij hoort. Toch hoeft verveling niet alleen maar vervelend te zijn!

Zolang er nog geen sprake is van structurele verveling bij een kind, kan af en toe futloos op de bank hangen niet zo veel kwaad. Sterker nog: het is soms best goed! Kinderen moeten op verveelmomenten namelijk zelf hun hersentjes laten kraken om te bedenken wat ze allemaal zouden kunnen gaan doen. Het prikkelt de fantasie en ze worden er zelfs creatiever van dan de kinderen die de hele week vermaakt worden door volwassenen. Bovendien: hoe meer suggesties jij aandraagt voor een leuke activiteit, hoe harder je kind zal roepen dat hij daar geen zin in heeft. Realiseer je dus dat verveling een functie kan hebben voor kinderen.

Aanleiding voor verveling

• Te veel speelgoed, daardoor moeilijk kunnen kiezen.
• Te weinig uitdagend speelgoed, passend bij de leeftijd.
• Behoefte aan aandacht.
• Moe van alle activiteiten, uitstapjes en attracties, georganiseerd en bedacht door goedbedoelde volwassenen.
• Verwerken van spanning en emoties.
• Voorbode van ziek worden.
• Behoefte aan nadenken, fantaseren en dagdromen.
• Teleurstelling of boosheid om iets dat gebeurd is.
• Zin hebben om even helemaal niets te doen.

Dus plan vooral niet elke dag helemaal vol met activiteiten, maar laat ook eens wat aan het toeval over. Lanterfanten en lekker hangen is zo nu en dan helemaal niet erg!

Wat kun je doen?

• Bepaal samen met je kind of hij het nodig is om er iets aan te doen. Afhankelijk van de aanleiding is het niet erg als je kind even niets te doen heeft.
• Geeft je kind aan dat hij of zij niks wil doen? Accepteer het en laat je kind lekker met rust.
• Vervelen mag, maar stel wel grenzen aan het verveelgedrag als dat nodig is: je kind mag er andere mensen niet mee lastig vallen. Laat je kind zelf verantwoordelijk zijn voor zijn verveling.
• Als je kind wel graag iets wil doen, help hem of haar dan om zelf iets te verzinnen om te gaan doen. Reik eventueel een paar ideeën aan, maar vooral niet te veel! Je kind wordt zo aangemoedigd om zelf oplossingen te verzinnen voor de verveling, en de creativiteit en zelfstandigheid worden gestimuleerd.
• Zorg voor balans in aan de ene kant meedoen aan activiteiten en uitjes, en aan de andere kant zelf mogen invullen van de vrije tijd.

In de meeste gevallen lekker laten gebeuren dus; dat lanterfanten, duimendraaien en niksnutten. Hoef je jezelf in elk geval niet te vervelen!

Geniet nog even van de vakantie!